Το επιπλέον βάρος και συνακόλουθα το αυξημένο λίπος είναι υπεύθυνο για διάφορες παθολογικές καταστάσεις υγείας. Η παχυσαρκία έχει συσχετιστεί άμεσα με καρδιοπάθειες, σακχαρώδη διαβήτη, υπερλιπιδαιμίες, υπέρταση. Αποτελεί την κύρια αιτία για πολλές ασθένειες που υπάρχουν σήμερα. Η πρόβλεψη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας αναφέρει ότι το 2020 στη χώρα μας οι παχύσαρκοι άντρες θα αποτελούν 32% του συνολικού ανδρικού πληθυσμού ενώ οι γυναίκες αντίστοιχα 30% του γυναικείου. Αντιλαμβάνεται κανείς λοιπόν, ότι οι συνέπειες στην υγεία θα είναι μεγάλες για ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού.
Σωματικό βάρος και αρθρώσεις
Μία ακόμα συνέπεια της παχυσαρκίας που πολύ συχνά υποβαθμίζεται σε σχέση με τις υπόλοιπες, αφορά την καταπόνηση του μυοσκελετικού συστήματος. Το επιπλέον βάρος του παχύσαρκου ατόμου επιβαρύνει αναπόφευκτα με μεγάλες πιέσεις τις αρθρώσεις του. Σύμφωνα με έρευνα στην Αυστραλία, άτομα με Δείκτη Μάζας Σώματος* μεγαλύτερο του 30, δηλαδή παχύσαρκα άτομα, είναι 6 με 7 φορές πιο πιθανό να αναπτύξουν οστεοαρθρίτιδα γονάτου σε σχέση με άτομα με φυσιολογικό βάρος.
Επίσης, σύμφωνα με μια μεγάλη έρευνα στις Η.Π.Α., τη λεγόμενη HANES, βρέθηκε ότι οι παχύσαρκες γυναίκες έχουν 4 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν οστεοαρθρίτιδα γονάτου σε σχέση με γυναίκες με φυσιολογικό βάρος. Στους παχύσαρκους άντρες η πιθανότητα είναι πενταπλάσια. (Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια μορφή αρθρίτιδας η οποία προσβάλλει τον αρθρικό χόνδρο, δηλαδή τον ιστό που καλύπτει τις αρθρικές επιφάνειες και βοηθά τα οστά της άρθρωσης να γλιστρούν το ένα πάνω στο άλλο κατά την κίνηση.)
Ταυτόχρονα, η ερευνητική κοινότητα προσπαθεί να διακρίνει και το ρόλο που παίζει το λίπος αυτό καθεαυτό στις αρθρώσεις. Η προσοχή της επικεντρώνεται κυρίως στην ορμόνη λεπτίνη και τη δράση της, αλλά υπάρχει ακόμα αρκετός δρόμος στην επιβεβαίωση των υποθέσεων.
Η μείωση βάρους και τα θετικά αποτελέσματα
Η μείωση βάρους δείχνει να λειτουργεί θετικά στην αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας. Μία πτώση 2 μονάδων του Δείκτη Μάζας Σώματος (Δ.Μ.Σ.) μπορεί να μειώσει κατά 50% την πιθανότητα ανάπτυξής της. Για παράδειγμα: μια γυναίκα με ύψος 170 εκατοστά και 87 κιλά μπορεί να μειώσει την πιθανότητα κατά 50% χάνοντας 6 κιλά του σωματικού της βάρους. Επίσης, πλήθος ερευνών αποδεικνύει ότι η μείωση του σωματικού βάρους προκαλεί αντίστοιχα μείωση του πόνου στις αρθρώσεις των ασθενών.
Είναι λοιπόν σημαντικό να διατηρήσουμε το σωματικό βάρος μας μέσα στα φυσιολογικά όρια καθώς και να το επαναφέρουμε σε αυτά σε περίπτωση παχυσαρκίας. Είναι απαραίτητο να προσέχουμε τη διατροφή μας καθώς και να φροντίζουμε για τη σωματική μας άσκηση, ώστε ο συνδυασμός αυτών να λειτουργήσει είτε προληπτικά είτε θεραπευτικά.
*Ο Δείκτης Μάζας Σώματος υπολογίζεται από το λόγο του σωματικού βάρους του ατόμου προς το ύψος του υψωμένο εις το τετράγωνο (ΔΜΣ= Βάρος/Ύψος2 ).